Brain Damage [1988] .. You fool! You`re feeding him human brains, you`re making him strong!

Ένας ηλικιωμένος κύριος επιστρέφει στο σπίτι του από την αγορά, κρατώντας ένα πακετάκι. H σύζυγός του τονίζει πως άργησε πολύ, και ο συμπαθής συνταξιούχος της εξηγεί πως έπρεπε να φτάσει ως του διαόλου τη μάνα για να βρει το προϊόν, και πάλι καλά που κατάφερε να βρει μια ντουζίνα. Συκωτάκια; Μπριζόλες; Όχι. Με ήρεμες κινήσεις η νοικοκυρά ανοίγει το πακέτο και μας αποκαλύπτει…ζουμερούς εγκέφαλους! Η κυρία είναι ενθουσιασμένη από την εξαιρετική ποιότητά τους αλλά αυτό που μας ανησυχεί περισσότερο είναι πως οι εγκέφαλοι αποτελούν τροφή για κάτι άλλο… η καλή νοικοκυρά τους παίρνει και βαδίζει προς το μπάνιο (!), όπου όμως θα αντικρίσει κάτι το σοκαριστικό: Ό,τι και αν ήταν αυτό που φύλαγαν μέσα στη γεμάτη νερό μπανιέρα τους, απέδρασε.




Cut στον ήρωά μας, τον Brian (Rick Hearst). O Brian μένει στην ίδια πολυκατοικία με τον ζευγάρι του προλόγου και αυτή τη στιγμή δε νιώθει και πολύ καλά. Είχε πολλά σχέδια για το βράδυ του – να πάει σε μια συναυλία με την κοπέλα του, την Barbara (Jennifer Lowry)- αλλά ταλαιπωρείται από πονοκεφάλους και αδιαθεσία. Η Barbara ανησυχεί για το αγόρι της αλλά ο Brian την καθησυχάζει και για να μην της καταστρέψει τα σχέδια στέλνει τον αδερφό του, Mike (Gordon MacDonald), μαζί της στη συναυλία, όσο ο ίδιος θα αφεθεί σε έναν αναζωογονητικό ύπνο. Ή μάλλον κόψτε το «αναζωογονητικό» γιατί όταν θα ξυπνήσει θα βρει το κρεβάτι του γεμάτο αίματα και οι ζαλάδες του έχουν γίνει ακόμα χειρότερες…πλέον, στα περίεργα περιστατικά προστίθενται και οι παραισθήσεις, με την οροφή του δωματίου να έχει μετατραπεί σε ένα τεράστιο μάτι, και το δωμάτιο να πνίγεται σιγά σιγά σε ένα μπλε υγρό. Ο Brian σπεύδει στο μπάνιο όπου και ανακαλύπτει πως το αίμα προέρχεται από τον ίδιο και συγκεκριμένα από τον σβέρκο του, όπου πλέον υπάρχει μια μικρή τρύπα. Αυτό, σε συνδυασμό με την μπανιέρα που είναι γεμάτη νερό (κάτι για το οποίο δεν θυμάται να είναι υπεύθυνος) ωθούν τον Brian στο συμπέρασμα πως «κάτι» υπάρχει μέσα στο σπίτι του. «Δεν ξέρω ποιος είσαι ούτε ΤΙ είσαι, αλλά ξέρω ότι είσαι εδώ. Αποκαλύψου». Τι το ήθελε; Μια περίεργη μάζα αρχίζει να κινείται κάτω από την μπλούζα του και, ξαφνικά, ένα πλάσμα που μοιάζει με πέος, σπερματοζωάριο αλλά και περίττωμα μαζί, ξεπροβάλλει πίσω από το λαιμό του και ξεστομίζει κάτι το απρόσμενο: «Hi!».
Έτσι, ο Βrian, βρίσκεται εντελώς ξαφνικά με ένα είδος συγκατοίκου, στον οποίον είναι αναγκαίος και από τον οποίο εξαρτάται. Πως γίνεται αυτό; Ως εξής: To πλάσμα είναι εξειδικευμένο στην παραγωγή μιας ψυχεδελικής ουσίας που, μέσω της τρύπας στο σβέρκο, ρίχνει στον εγκέφαλο του Brian, προσφέροντάς του νέες, ανείπωτες εμπειρίες. Ο Brian, από την πλευρά του, πρέπει να βοηθήσει το πλάσμα στην ανακάλυψη τροφής. ΜακΝτόναλντς; Χοτ ντογκ; Όχι. Εγκέφαλοι, φυσικά! Από τη μια στιγμή στην άλλη ο Brian μετατρέπεται σε άλλον άνθρωπο. Είναι χαρούμενος, γεμάτος ενέργεια (Υπομανία; Μανία;), δηλώνει πως νιώθει «πεφωτισμένος» και κλείνεται με τις ώρες στο μπάνιο παίζοντας με το νέο φίλο του (Με τον «Νέο» είπαμε!). Ούτε η Barbara ούτε ο Mike μπορούν να βγάλουν νόημα από την αλλαγή του Brian, αλλά η κοπέλα είναι σίγουρη πως το αγόρι της έχει βρει κάποια άλλη. Όταν τον ρωτήσει ευθέως, κατά τη διάρκεια ενός δείπνου, ο Brian μασάει τα λόγια του-αλλά το κάνει κυρίως γιατί τα κεφτεδάκια που έχει μπροστά του έχουν μεταμορφωθεί σε μικρούς, παλλόμενους εγκέφαλους, κάτι που τον αναγκάζει να φύγει έντρομος από το εστιατόριο! Είναι προφανές πως το πλάσμα έχει αρχίσει να παίρνει το πάνω χέρι και τα χειρότερα έρχονται όταν ο Brian μαθαίνει, από το στόμα του ίδιου του παράσιτου, πως είναι υπεύθυνος για φόνους! Βλέπετε, όταν ο Brain γίνεται το όχημα του παρασίτου προς έναν εγκέφαλο πέφτει σε ένα είδος trance και δεν θυμάται τίποτα από τις αιματηρές περιπέτειες του-παρόλο που όταν συνέρχεται ανακαλύπτει περίεργα ευρήματα, όπως αίμα στα εσώρουχά του. Παράλληλα, το ηλικιωμένο ζευγάρι που ερευνά τα μπάνια όλων των ενοίκων, καταλαβαίνει πως το πολυαγαπημένο τους «παιδί» δεν μπορεί παρά να είναι στην κατοχή του Brian και, σε μια σκηνή καθαρής exposition, ο σύζυγος του εξηγεί όλο το background του πλάσματος: Πρόκειται για ένα αρχαίο παράσιτο ονόματι Aylmer, που έχει αλλάξει δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες χέρια πριν φτάσει στα δικά του. Σταυροφόροι, Ισπανοί πειρατές, Πορτογάλοι ναύαρχοι, Αφρικάνοι φύλαρχοι, Ναζί…όλοι τους ένιωσαν τις ευεργετικές επιπτώσεις και τις μυστικιστικές εμπειρίες που τους προσέφερε ο Aylmer και ο συγκεκριμένος παππούς θέλει κι άλλες. Τουλάχιστον αυτός είχε την εξυπνάδα να μην ταίζει τον Aylmer ανθρώπινους εγκεφάλους, όπως κάνει ο Brian.

Ο νεαρός δεν ήταν έτοιμος για μια τέτοια τροπή των πραγμάτων και παρόλο που αρνείται να επιστρέψει τon Αylmer στον παππού, αποφασίζει να πάρει το πάνω χέρι στη σχέση του με το πλάσμα, κάτι που αποδεικνύεται πολύ πιο δύσκολο από το αναμενόμενο. O Αylmer ξέρει πολύ καλά πως η εξάρτηση του Brian είναι πλήρης και τα συμπτώματα στέρησης θα γονατίσουν τον νεαρό πολύ πριν χτυπήσει το καμπανάκι της πείνας για τον ίδιο. Ο Brian αρνείται να το δεχτεί αλλά, όταν οι πόνοι είναι αφόρητοι και τελικά θα ξαναταΐσει το πλάσμα (με έναν τυπάκο που κάθεται ανύποπτος σε μια λεκάνη), πριν επιστρέψει και πάλι σπίτι του. Τώρα, κάντε μόνοι σας το άθροισμα: Ενοχές…συν Εξάρτηση …συν Ανακάλυψη πως όσο εσύ λείπεις ο αδερφός σου και η κοπέλα σου παίζουν γυμνοί ελληνορωμαϊκή στο κρεβάτι ίσον; Ίσον μια σύντομη στιγμή σοκ και πνευματικής καθαρότητας όπου ο Brian ζητάει και από τους δύο να μείνουν μακριά του για το δικό τους καλό, αφού δεν είναι πια υπεύθυνος των πράξεών του. Η Barbara δεν θα τον ακούσει και θα τον ακολουθήσει στο μετρό με σκοπό τη συμφιλίωση, η οποία θα οδηγήσει σε ένα θανατηφόρο french kissing με το οποίο ο Aylmer θα φάει τον εγκέφαλό της. Στο αιματηρό φινάλε, ο Aylmer θα προλάβει να φάει τον εγκέφαλο της Martha και του Morris, αλλά ο τελευταίος θα βρει τη δύναμη να το πνίξει λίγο πριν πεθάνει. Όσο για τον Brian, ας πούμε πως θα έχει την φαεινή ιδέα να επιδοθεί σε μια νευροχειρουργική αυτό-επέμβαση με ένα περίστροφο.

Ο Henenlotter έγραψε το σενάριο του Brain Damage έχοντας στο μυαλό του έναν παραλληλισμό Aylmer-ναρκωτικά (παίζοντας με το ίδιο concept που έδωσε ζωή στο Near Dark). Αυτό θα σας πουν όλοι και αυτό θα σας πούμε και εμείς, αν και δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση για να πιάσεις το νόημα. «Νεαρός έρχεται σε επαφή με εθιστική ουσία, αλλάζει συμπεριφορά και χαρακτήρα, απομονώνεται κοινωνικά, επιδίδεται σε εγκλήματα και οδηγείται στο θάνατο». Ευτυχώς ο Henenlotter έχει αρκετή αγάπη για το horror ώστε να μην μετατρέψει το φιλμ του σε ένα Reefer Madness των 80Αs, επιβεβαιώνοντας πω έχει «μάτι» για τις κωμωδίες-τρόμου και επιμένοντας σε πανέμορφες, εμπνευσμένες splatter σκηνές: Αίματα και κρέατα στολίζουν χωρίς την παραμικρή οικονομία τα τσιμπούσια του Alymar, για να μη μιλήσουμε για μια από τις καλύτερες/ πιο αρρωστημένες B-movie σκηνές που θα συναντήσετε ποτέ: O Βrian βρίσκεται σε ένα κλαμπ και έχει κάνει καμάκι σε μια rock/goth γκόμενα, η οποία και τον οδηγεί στις ερημιές για ένα γρήγορο one night stand. Δυστυχώς για την ίδια, θα προσφερθεί να ξεκινήσει με στοματικό σεξ, μόνο που ανοίγοντας το φερμουάρ του Brian δεν θα βρει το αναμενόμενο αλλά τον Alycar που δεν θα διστάσει να της φάει τον εγκέφαλο, έστω και μέσω της στοματικής οδού!

Το ερώτημα πλέον είναι ένα: Όχι, όχι το γιατί ο Aylmer μιλάει με προφορά Άγγλου Λόρδου και επιδίδεται σε διασκεδαστικές sessions τραγουδιού, αλλά το αν μπορώ να παραθέσω μια εικόνα του περιστατικού που περιγράψαμε πιο πάνω χωρίς να μας κλείσει τα σάιτ ο διευθυντής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Ανατολικής Θεσσαλονίκης.




Δεν παίρνω αυτό το ρίσκο.

Aaah, fuck it.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ SITE cine.gr